Bazen insan ister istemez kendini kötüye kaptırıyor. Olumsuzluklar, ters giden işler, bir türlü oldurulamayan durumlar, üstüne hiç işiniz yokmuş gibi çıkan toplantılar, telefondaki sevimsiz sesler, geçen haftadan bekleyen işler, yeni gelenler… Bari bir sabah kahvesi içeyim diyorsunuz, gelen giden o kadar çok olmuş ki kahve de soğumuş!
Bir pazartesiye ya da herhangi bir güne bu kadar olumsuz düşünceyle başlamak haftanın sonunu getirtmez ki! Kahve soğuduysa bir kahve daha söyleyin şimdi ya da yapıverin evinizdeyseniz…
Elimizdeki iyi şeyleri unutuyoruz kötülerden bahsetmeye başlayınca… Olumsuzluklar anımızı çalıyor aslında… Belki güzel bir hafta sonu geçirdin, hatırla! Belki sevdiklerinle birlikteydin, hatırla! Yürüyüş yaptın, sabah bir kuşun sesiyle uyandın belki, hatırla! Belki bir çocuğa yardım ettin, belki hayatını değiştirecek bir söz söyledin, hatırla!
Belki de bunların hiçbiri olmadı ve çok kötü hissediyorsun. Her şey aynı rutininde anlamsız geliyor ve sinir bozucu… Bugün Pazartesi, istediğin gibi de gitmiyor işte…
Ama unutma, hala bir şeye inanıyorsun ki okuyorsun bu yazıyı. Hiçbir şey olmamış olsa – ki farkına varmaya başladığında olduğunu göreceksin – nefes alıyorsun şu anda!
Elindekilere bakıp iyiliklere, güzelliklere şükrederek başladığında, her zaman +1 öndesin hayatta!
Kahve soğumadan, yanında ufacık bir tatlıyla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder